Tijdens het ontbijt dachten we dat de vasten was begonnen, 2 stukjes Frans brood met confituur, koffie of thee. Dit was het minste hotel dat we al gehad hebben. Wandelaars logeerden er ook. Dit hotel was bezig met alles te vernieuwen, dat was te ruiken aan de verf van de schilders.
Bij ons vertrek kwam een fietsende Fransman bij ons en heeft ons begeleid naar de juiste weg. Het was zoals beschreven een heel mooie route met hoogtes en laagtes. De eerste grote col d' Osquich 392 meter hoog was er een van 5 km aan 5 procent, nog een andere col de laatste voor vandaag was er een van 650 meter hoog over 7 km aan een max. van 15 procent met ondertussen nog wat regenbuien. Ja, zweten was er vandaag niet bij. Aime vondt deze col te steil en was einde krachten, ik vergezelde hem dan door samen omhoog te stappen, we zaten letterlijk en figuurlijk op het dak van de wereld. Eerder kruiste een hond ons pad. Hij liep mee met ons en telkens als er een auto passeerde rende hij naar die auto. Deze hond was heel duidelijk uitgezet. Wat bezielt zulke mensen die zoiets doen. Die hond rende achter ons in de afdaling maar kon uiteraard niet mee. Hopelijk werd die hond door iemand opgepikt. Het mooiste vandaag waren de vergezichten boven op een col, het was zoals Will Tura zingt "Boven de wolken" adembenemend, net een postkaart.
St. Jean Pied de Port is een gezellige stadje met heel veel restaurantjes. Van hieruit vertrekken veel wandelaars richting Compostela. Morgenvoormiddag wordt ons een col voorgeschoteld, col Ibaneta 14 km aan 4.5 procent, daarmee zitten we morgen in Spanje.
Bij ons vertrek kwam een fietsende Fransman bij ons en heeft ons begeleid naar de juiste weg. Het was zoals beschreven een heel mooie route met hoogtes en laagtes. De eerste grote col d' Osquich 392 meter hoog was er een van 5 km aan 5 procent, nog een andere col de laatste voor vandaag was er een van 650 meter hoog over 7 km aan een max. van 15 procent met ondertussen nog wat regenbuien. Ja, zweten was er vandaag niet bij. Aime vondt deze col te steil en was einde krachten, ik vergezelde hem dan door samen omhoog te stappen, we zaten letterlijk en figuurlijk op het dak van de wereld. Eerder kruiste een hond ons pad. Hij liep mee met ons en telkens als er een auto passeerde rende hij naar die auto. Deze hond was heel duidelijk uitgezet. Wat bezielt zulke mensen die zoiets doen. Die hond rende achter ons in de afdaling maar kon uiteraard niet mee. Hopelijk werd die hond door iemand opgepikt. Het mooiste vandaag waren de vergezichten boven op een col, het was zoals Will Tura zingt "Boven de wolken" adembenemend, net een postkaart.
St. Jean Pied de Port is een gezellige stadje met heel veel restaurantjes. Van hieruit vertrekken veel wandelaars richting Compostela. Morgenvoormiddag wordt ons een col voorgeschoteld, col Ibaneta 14 km aan 4.5 procent, daarmee zitten we morgen in Spanje.